Υπόμνημα 2
__________
Η πονηριά του διαβόλου
Λόγω της „προπατορικής αμαρτίας“ των πρωτοπλάστων
ανθρώπων, του Αδάμ και της Εύας, ο διάβολος έφερε ολόκληρη
την ανθρωπότητα κάτω από την κυριαρχία του, διότι στην Αγία
Γραφή, στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη, κεφάλ.
5, χωρίο 19β διαβάζουμε τα σκόλουθα:… „και ολόκληρος
ο κόσμος είναι στην κυριαρχία του πονηρού (του διαβόλου)“.
Στο κατά Λουκά-Ευαγγέλ. κεφάλ. 4, τα χωρία
5-8, όπου πρόκειται γιά τους πειρασμούς του Χριστού
από τον διάβολο στην έρημο, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
„5. Και ο διάβολος, ανεβάζοντάς τον σε ένα ψηλό βουνό,
του έδειξε όλα τα βασίλεια της οικουμένης μέσα σε
μια στιγμή χρόνου. 6. και ο διάβολος είπε σ΄αυτόν: Σε σένα
θα δώσω ολόκληρη αυτή την εξουσία και τη δόξα τους.
επειδή, σε μένα είναι παραδομένη, και τη δίνω σε όποιον
θέλω. 7. εσύ, λοιπόν, αν προσκυνήσεις μπροστά μου, όλα θα
είναι δικά σου. 8. Και ο Ιησούς, απαντώντας σ΄αυτόν είπε:
Πήγαινε πίσω μου, σατανά. επειδή, είναι γραμμένο: „Τον Κύριο
τον Θεό σου θα προσκυνήσεις, κι αυτόν μονάχα θα λατρεύσεις“.“
Εδώ διαπιστώνουμε κάτι το πολύ ιδιόμορφο, δηλαδή το
ότι ο Χριστός δεν αντικρούει τον ισχυρισμό του διαβόλου,
ότι „όλα τα βασίλεια της οικουμένης, η εξουσία και
η δόξα τους σ΄αυτόν είναι παραδομένη“. Και στο κατά Ιωάννη-Ευαγγέλ. στο κεφάλ. 12, χωρίο 31, κεφάλ.
14, χωρίο 30, καθώς και κεφάλ. 16, χωρίο 11 ονομάζει ο ίδιος ο
Χριστός τον διάβολο „τον άρχοντα αυτού του κόσμου.“
Στην πραγματικότητα ο διάβολος άρπαξε
τα βασίλεια αυτής της γης, δηλαδή ολόκληρη την ανθρωπότητα
από τον Δημιουργό τους Θεό. Αυτό έγινε διότι με την πονηριά
του ο διάβολος αξαπάτησε τους πρωτόπλαστους ανθρώπους,
τον Αδάμ και την Εύα και πίστεψαν στα λεγόμενά του (Γένεση
κεφάλ. 3, χωρία 1-7), τον υπάκουσαν και έκαναν ότι τους είπε.
Έτσι η „προπατορική τους αμαρτία“ τηνοποία διέπραξαν έφερε ολόκληρη την ανθρωπότητα
μακριά από τον Θεό και κάτω από την κυριαρχία του διαβόλου.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο έγινε δυνατό στον διάβολο να συμπεριφέρεται
προς τους ανθρφώπους όπως του αρέσει, διότι διαμέσου
της „προπατορικής αμαρτίας“ έγιναν οι άνθρωποι δικό του απόκτημα. Αυτό είναι το
λεγόμενο „νομικό δικαίωμα“ του διαβόλου επάνω στους ανθρώπους και απέναντι
του Θεού. Αυτό το „νομικό δικαίωμα“ το παραχώρησαν οι άνθρωποι στον διάβολο, διότι
τον υπάκουσαν και έκαναν ότι τους είπε, ταυτόχρονα
όμως παράκουσαν τον Ύψιστο Θεό. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ήρθαν
οι διάφορες συμφορές επάνω στην ανθρωπότητα διαμέσου
του διαβόλου, αμέσως μετά την εκτέλεση της „προπατορικής αμαρτίας“ από τους
πρωτόπλαστους ανθρώπους. Στο χρονικό διάστημα πριν
συμβεί η „προπατορική αμαρτία“ επικρατούσε απόλυτη αρμονία και ειρήνη μέσα σε
όλη την δημιουργία του Θεού, διότι στην Γένεση, στο πρώτο
βιβλίο του Μωυσή, κεφάλ. 1, χωρίο 31 διαβάζουμε τα ακόλουθα:
„Και είδε ο Θεός όλα όσα δημιούργησε και
να, ήσαν πολύ καλά.“ Επειδή ο Ύψιστος Θεός
είναι απόλυτα δίκαιος αλλά και Κυρίαρχος υπέρ πάντων
σέβεται το „νομικό δικαίωμα“ του διαβόλου επάνω στους ανθρώπους. Έτσι, ενώ στην
πραγματικότητα ο διάβολος είναι ο δημιουργός όλων
των συμφορών στην ανθρωπότητα, όπως αρρώστιες, πολέμους,
φυσικές καταστροφές, θανάτους ανθρώπων, σεισμοί κ.λ.π.,
κάνει όμως τους ανθρώπους να πιστεύουν, ότι ο δημιουργός
όλων αυτών των κακών, που αποτελούν μεγάλους πειρασμούς
για τους ανθρώπους, είναι ο Θεός. Ο Ύψιστος Θεός όμως
αφήνει να συμβούν όλα αυτά εξαιτίας του „νομικόυ
δικαιώματος“ του διαβόλου επάνω στους
ανθρώπους. Οταν συμβαίνουν διάφορες συμφορές στον
κόσμο, πολλοί άνθρωποι οργίζονται κατά του Θεού, διότι
νομίζουν ότι Αυτός είναι Εκείνος, ο οποίος προκαλεί
τις καταστροφές και όλα τα κακά. Στην πραγματικότητα
όμως, όπως είπαμε, εκείνος που προκαλεί όλες τις συμφορές
και τις δοκιμασίες στους ανθρώπους δεν είναι ο
Θεός αλλά ο διάβολος. Διότι στην επιστολή του Ιακώβου,
κεφάλ. 1, χωρίο 13 διαβάζουμε τα ακόλουθα: „Κανένας,
όταν πειράζεται, ας μη λέει ότι: Από τον Θεό πειράζομαι.
επειδή ο Θεός είναι απείραστος κακών, κι αυτός δεν
πειράζει κανέναν.“ Εδώ πρόκειται για την
μεγάλη πονηριά του διαβόλου, ο οποίος προκαλεί όλες
τις συμφορές και δοκιμασίες στους ανθρώπους και
τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι ο Θεός Αυτός που
τους κάνει να υποφέρουν. Ο διάβολος επιδιώκει οι
άνθρωποι να μισούν τον Θεό και να μην θέλει κανείς να επιστρέψει
σ΄Αυτόν. Ο Θεός όμως αγαπάει εμάς τους ανθρώπους και
θέλει πάρα πολύ από την ελεύτερη θέλησή μας να στραφούμε
προς τον Χριστό και να Τον παρακαλέσουμε να μας συγχωρήσει
τις αμαρτίες μας και να Του αφιερώσουμε την ζωή μας
με το να Τον δεχθούμε ως προσωπικό μας σωτήρα και Κύριό
μας, αρχίζοντας να ζούμε κατά το θέλημα του Θεού. Το
θέλημα του Θεού για τους διαφόρους τομείς της ζωής
μας, μας έχει δοθεί μέσα στον Λόγο του Θεού στην Αγία
Γραφή. Μόνον κατ΄αυτόν τον τρόπο ο Θεός μας ελευθερώνει
από την εξουσία του διαβόλου και της αμαρτίας και
μας οδηγεί στο φως του Χριστού με το να μας κάνει παιδιά
Του. Στην επιστολή προς τους Κολοσσαείς, κεφάλ.
1, χωρία 12-14 διαβάζουμε σχετικά με αυτά τα ακόλουθα: „12. Ευχαριστώντας τον Πατέρα (Θεό), που μας έκανε
άξιους της μερίδας του κλήρου των αγίων μέσα στο φως.
13. Ο οποίος μας ελευθέρωσε από την εξουσία του σκότους
(του διαβόλου), και μας μετέφερε στην βασιλεία του
αγαπητού Υιού Του. 14. στον οποίον έχουμε την απολύτρωση
διαμέσου του αίματός του, την άφεση των αμαρτιών.“
Ο Ύψιστος Θεός έχει την επιθυμία, εάν είναι
δυνατό, να σωθούν όλοι οι άνθρωποι (πρώτη επιστολή προς
Τιμόθεον, κεφάλ. 2, χωρίο 4) με το να μετανοήσουν από την ελεύτερη
θέλησή τους και ειλικρινά, διαμέσου του Χριστού και
έτσι να συμφιλιωθούν με τον Θεό. Οταν όμως οι άνθρωποι
επάνω στην γη θα πάψουν να μετανοούν για τις αμαρτίες
τους και γι΄αυτό δεν θα δείχνουν καμία προθυμία να
συμφιλιωθούν με τον Θεό διαμέσου του Χριστού, τότε
ο Θεός θα κρίνει την άθεη ανθρωπότητα. Οι κρίσεις του
Θεού περιγράφονται στο βιβλίο της Αποκάλυψης, που
είναι το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής. Ο Θεός
θα κρίνει και τον διάβολο (Αποκάλυψη, κεφάλ. 20, χωρίο
10). Κατ΄αυτόν τον τρόπο θα ελευθερώσει την δημιουργία
Του από τον διάβολο, τον άρχοντα του κακού, καθώς και
από κάθε μορφής κακό. Αυτό θα το κάνει στο τέλος των καιρών
δημιουργώντας έναν Νέο Ουρανό και μία Νέα Γη, όπου θα επικρατεί
απόλυτη δικαιοσύνη (Αποκάλυψη, κεφάλ. 21).
Κώστας Περδικίδης